Oglunun arkası ile

yanıma oturdu, gözlerinde hem bir merak hem bir tedirginlik vardı. Sessizlik kısa sürdü, sonra usulca konuştu:

“Teyze… Aslında sana hep saygı duydum. Murat’ın arkadaşıyım ama bu gece konuşmaların, sessizliğin, içtenliğin beni derinden etkiledi.”

Ne diyeceğimi bilemedim. Bir yandan yıllardır duymadığım ilgi dolu sözler, diğer yandan anne yüreğiyle gördüğüm bir çocuk. İçimdeki karışıklık dışıma yansımış olmalı ki, hemen toparlandı