Kayinpeder paravverdi

On dakika sonra otelin önündeydi. Küçük bir valizle, başımı öne eğerek, bir hırsız gibi çıktım. Saat 02:17’ydi. İnce bir yağmur yağıyordu.

Onun evine saklandım. Telefonumu kapattım. Annem durmadan arıyordu. Kayınvalidem. Ahmet. Açmaya korkuyordum. Her şeyden korkuyordum.

Sabah bilinmeyen bir numaradan mesaj geldi:

“İyi ki kaçtın. Artık biliyorlar.”