“Bebeğimi görebilir miyim?” dedi yeni anne. Kucağına yumuşak bir bohça verildi ve mutlu anne, bebeğinin minik yüzünü görmek için kundağı açtı ve şaşkınlıktan adeta nutku tutuldu! Anne ve bebeğini seyreden doktor hızla arkasını döndü ve camdan bakmaya başladı. Bebeğin kulakları yoktu… Muayenelerde, bebeğin duyma yetisinin etkilenmediği, sadece görünüşü bozan bir kulak yoksunluğu olduğu anlaşıldı.
Aradan yıllar geçti, çocuk büyüdü ve okula başladı. Bir gün okul dönüşü eve koşarak geldi ve kendisini annesinin kollarına attı. Hıçkırıyordu. Bu onun yaşadığı ilk büyük hayal kırıklığıydı. Ağlayarak öyle bir şey dedi ki.. !
(DEVAMI ILK Y''ORUMDA.)
Bebeğimi görebilir miyim?” dedi yeni anne. Kucağına yumUşak bir bohça verildi ve mutlu anne, bebeğinin küçücük yüzünü görmek amacıyla kundağı açtı ve şaşkınlıktan resmen nutku tutuldu! Anne ve bebeğini seyreden hekim süratle arkasını döndü ve camdan bakmaya başladı. Bebeğin kulakları yoktu… Muayenelerde, bebeğin duyma yetisinin etkilenmediği, yalnızca görünüşü bozan bir kulak yoksunluğu bulunduğu anlaşıldı…
DEVAMI İÇİN GÖR’SELLERE DOKUNUNUZ,…