Yol kenarında donmak üzere olan bir dişi köpek ve yanında soğuktan ve korkudan titreyen yavrularını fark etti

Eve doğru giden genç bir kadın, Erzurum’un şehirlerarası yolunda, yol kenarında donmak üzere olan bir dişi köpek ve yanında soğuktan ve korkudan titreyen yavrularını fark etti
Mantığı ona hemen arabaya geri dönmesini söylüyordu. Kar fırtınası şiddetleniyordu, görüş mesafesi neredeyse sıfırdı. Ama kadın durdu. Yardım etmeden gidemezdi.
Yoğun bir kar fırtınası sırasında, Erzurum çıkışındaki otoyolda evine doğru ilerliyordu. Kar, ön cama bir duvar gibi çarpıyor, yol neredeyse görünmez hâle geliyordu. Bu yolu çok iyi tanıyordu…
Yıllar önce, kocası ve küçük oğlu tam bu noktada geçirdikleri bir kazada hayatlarını kaybetmişti.

Kazanın yaşandığı yere, sevdiklerinin anısına dikilmiş olan haça yaklaşınca her zamanki gibi yavaşladı ve yol kenarına çekti. Her seferinde burada durur, sadece birkaç saniye de olsa durup içinden dua ederdi.
Farlar karanlığı yarıp geçtiğinde, gözlerine inanamadı.
Bu bir haç değildi.
Bembeyaz karın üzerinde, şok edici bir kırmızılık göze çarpıyordu. Ambulansın yıllar önce durduğu yerden sadece birkaç metre ötede…
Kadın arabayı durdurdu ve indi. Yaklaştıkça bunun kanla lekelenmiş kar olduğunu fark etti. Ve hemen yanında…
Hareketsiz yatan bir dişi köpek.
Köpek neredeyse donmuştu. Güçsüz, bitkin ve nefes almakta zorlanıyordu. Yanına sokulmuş iki küçük yavru, annelerinin uyanması için inler gibi sesler çıkarıyor, titreyerek ona sarılıyorlardı.
Sağduyu ona uzaklaşmasını söylüyordu. Ama kalbi buna izin vermedi.
Kadın yavrulara daha yakından bakmak için eğildi…
Ve o anda nefesini kesen bir şeyi fark etti
Kadın, dizlerinin üzerine çöktü. Eldivenli eliyle dişi köpeğin boynuna doğru uzandı ama tereddüt etti. Hayvan hâlâ canlıydı; bunu çok zayıf da olsa göğsünün inip kalkmasından anlayabiliyordu. Yavrular, kadının hareketini fark edince tiz ve çaresiz sesler çıkardı, ama kaçmadılar. Sanki yardımın geldiğini hisseder gibiydiler.
Kadın, köpeğin boynunun altına baktığında nefesini kesen şeyi gördü.

Dişi köpeğin göğsünün altında, karla neredeyse tamamen örtülmüş bir şey vardı. Küçük, eski ve paslanmış bir metal parçası…
Bu bir kolye ucuydu.
Kadının kalbi hızla çarpmaya başladı. Titreyen eliyle karı biraz daha araladı. Kolye ucuna bağlı olan ince zincir, dişi köpeğin tüylerine dolanmıştı. Zincirin ucunda ise küçük bir plaka vardı.
Plakanın üzerinde silinmeye yüz tutmuş ama hâlâ okunabilen bir isim kazılıydı:
“Mavi”
Kadının gözleri doldu.
Yıllar önce oğlunun en sevdiği renk maviydi. Ve oğlu, bir yaz günü eve getirdiği küçük sokak köpeğine bu ismi vermişti.
“Anne, gözleri gökyüzü gibi… Adı Mavi olsun,” demişti.
Kadın, boğazında düğümlenen acıyla geri çekildi. Bu bir tesadüf müydü? Erzurum gibi büyük bir şehirde, binlerce köpek varken… Tam da burada, tam da bu noktada?
Yavrular, annelerinin yanından ayrılmıyordu. Kadın, montunu çıkarıp onları sarmaya çalıştı. Rüzgâr iliklerine kadar işliyordu ama bunu umursamadı. Arabaya koştu, bagajdan battaniye ve termosunu aldı. Termostaki sıcak suyu küçük bir kapta dişi köpeğin dudaklarına değdirdi. Köpek zor da olsa birkaç damla yutmayı başardı.
O anda, dişi köpeğin gözleri aralandı.
Kadın, o bakışı görünce olduğu yerde donakaldı.
Bu bakış…
Yabancı değildi.
Tanıdıktı.
Sanki yıllar önce bir hastane odasında, oğlunun son kez ona baktığı o anın aynısıydı. Aynı teslimiyet, aynı sakinlik… Ama aynı zamanda derin bir güven.Devamı sonrki syfda..

SONRAKİ

Reklamlar

Yol kenarında donmak üzere olan bir dişi köpek ve yanında soğuktan ve korkudan titreyen yavrularını fark etti

Bunları da İzleyebilirsiniz