~ISPANAK~
Patika bir yolu olan, kuş uçmaz kervan göçmez bir köyde yaşardık. Annem ise tam bir ıspanak hastasıydı.Babamın ölümüyle aklını yitirmesinden şüphe ederdim o küçük yaşlarımda...
-"Bol bol yemek lazım.Vücuda güç verir" - derdi ama. Sabah, öğle, akşam ıspanak yenirmiydi?Birde mısır ekmeğini katık ettirirdi ıspanağın yanında. Nefret etmiştim artık ıspanaktan.Birgün anneme,
-"Büyüyüp işimi elime aldığımda ve ilk paramı kazanıp evlendiğimde asla evime ıspanak almayacağım. Evimde ıspanak yemeği pişmeyecek"-dedim... Oda bana o günleri sabırsızlıkla beklediğini ve yaşı kaç olursa olsun düğünümde oyun bile oynayacağına dair söz verdi.
HABERİN Devamını Okumak İçin Görsele Tıklayın