O gün keşke bekleselerdi beni. Keşke içlerinden biri diretseydi

Satılmış amca vardı. Bakkal. Anneme çöp arabası çarptığında başına ilk gidenlerdendi. Bunu duymuştum ama özüm tutup hiç bir gün soramamıştım annemin son anlarını. Kenarda bir masaya oturdu Satılmış amca. Görünce beni yanına çağırdı. Bana “Annen öldüğünde asker olan sendin değil mi?” dedi “Evet.” dedim. Masada duran sürahiden bir bardak su doldurup içti. Yanına çömeldim. Ağlıyordu adam “Annen” dedi “kaza geçirdiğinde başına ilk gidenlerden biride bendim. Gittiğimde yaşıyordu hala.”

Kazadan sonra o öpmeye doyamadığım Annemin sol tarafı tanınmayacak haldeymiş. Yüzünden kanlar akıyormuş. Çömeldiğim yere oturdum. Elim ayağım titriyordu. Satılmış amca “Annen" dedi "Son nefesini vermeden önce bana dedi ki “Oğlum asker. Duyarsa çok üzülür. Oğluma öldüğümü söylemeyin.