Kocam Hastayken Ona Bakmaya Kendimi Adadım

Tüm kalbimle, Mehmet.

Bu satırları okurken, Mehmet’in bana yalnızca para ya da ev bırakmadığını anladım. Bana yeniden başlamak için özgürlük vermişti.

Aylar geçti ve ben yavaş yavaş toparlandım. Yakındaki bir hayvan barınağında gönüllü oldum, yeniden resim yapmaya başladım ve sıcak kahkahası bana güzel günleri hatırlatan komşum Meryem’le arkadaş oldum.

Bir akşam verandada otururken Meryem geçmişimi sordu. Hikâyemin bazı kısımlarını anlattım: aşkı, kaybı, ihaneti ve sonunda yeniden ayağa kalkışı.

“Mehmet inanılmaz bir adammış,” dedi. “Böylesi çok az bulunur.”

“Eşsiz biriydi,” dedim gülümseyerek. “Bana gerçek aşkın sadece mutlu anlardan ibaret olmadığını öğretti. Gerçek aşk, sen orada olmasan bile sevdiğin insanın iyi olduğundan emin olmaktır.”

Meryem başını salladı.
“Sana sadece mal mülk bırakmamış. Sana yeni bir başlangıç vermiş.”

“Evet,” dedim.
“Ve ben bunu en iyi şekilde değerlendireceğim.”

Geriye baktığımda, Mehmet’in mirasının evler ya da para olmadığını görüyorum. Onun asıl mirası; güç, şükran ve acının ötesinde bir anlam bulabilme yeteneğiydi.

Bunu okuyan herkese şunu söylemek isterim: Hayat tahmin edilemez ve bazen adaletsiz olabilir. Ama her zorluk, büyümek, öğrenmek ve daha güçlü geri dönmek için bir fırsattır. Öfkenin sizi tüketmesine izin vermeyin. Sevgiye, iyiliğe ve gerçekten önemseyen insanlara tutunun.