Gelin hiçbir şey diyemedi. Annesi araya girerek, “Hasan, kızını korumaya çalışıyordu. Bu yaşlı adamın öksürüğü yüzünden kimse uyuyamıyor,” dedi. Ancak Hasan’ın sabrı tükenmişti.
“Yaşlı adam dediğiniz benim babam. Bu evde o olmadan huzurum olmaz. Babam bir daha böyle bir muamele görürse, bunu affetmem. Ya hep beraber bir aile oluruz, ya da bu evin huzuru kaçar,” diye bağırdı.
Hasan’ın babası, oğlunun öfkesini yatıştırmaya çalıştı. “Oğlum, bağırma. Gelin haklı. Ben çok öksürüyorum, rahatsız oluyorlardır. Beni bir huzurevine yerleştirirsin, hem siz de rahat edersiniz,” dedi. Ancak bu sözler Hasan’ı daha da sarstı.
“Huzurevi mi? Baba, bu ev senin evin. Annemle birlikte bu evi kuran sendin. Bu ocak senin ocağın. Seni kimsenin üzmesine izin vermem,” dedi kararlı bir şekilde.