O an içimde bir fırtına kopmuştu. Kapıdaki ayak sesleri yaklaştıkça, kalbim daha hızlı çarpıyordu. Kapı aniden açıldı ve karşımda tanımadığım bir adam belirdi. Gözlerinde bir şaşkınlık vardı. Ne bekliyordum, ne umuyordum, bilmiyordum ama bu yabancı yüz beni allak bullak etti.
“Buyurun, kimsiniz?” diye sordu adam, yüzünde sakin bir ifade ile. O an ne söyleyeceğimi bilemedim, birkaç saniye boyunca duraksadım.
“Eşim burada mı?” diye pat diye sordum, sesim titriyordu. Adam şaşkın bir şekilde bana baktı, ardından içeriyi işaret etti.
“Eşiniz mi?” dedi, şaşkınlığı giderek artıyordu. İçeriden adımların sesi yeniden geldi ve kapıda beliren kişi eşimin arkadaşı Aysel’di. O da şaşkın bir şekilde bana baktı, ardından yüzüne soğuk bir ifade yerleşti.
“Ne yapıyorsun burada?” diye sordu, sanki beni hiç beklemiyormuş gibi. Ancak onun bu tavrı sadece şüphelerimi güçlendirdi.
“Eşim nerede?” dedim, gözlerimle içeriyi aramaya çalışırken. Aysel’in yüzündeki ifadede bir anlık tereddüt vardı ama çabucak toparlandı.