Babam bir iş yerinde neredeyse karın tokluğuna çalışıyordu

Sen De Satama Inşallah Elindekileri…
Ne olduğunu bile anlamadım… O anda 2 tezgâh ileride pazarcılar arasında öyle bir arbede çıktı ki şaşarsınız… Halk kenara kaçışmaya yetişemedi… Pazarcılar birbirine girdi. O ona, o ona ellerinde sopa can yakacak ne kadar alet varsa bi anda arbede başladı…
Bizim domates aldığımız tezgâhın da bulunduğu üç tezgâh arbede esnasında yerle bir olmuştu… O tezgâha sergilediği hâlde, garip gurebaya vermediği al al domateslerin hepsi yere saçılmış, arbede de pazarcıların ayakları altında ezilmiş, salça olmuştu âdeta…O arbede de pazarcılardan biri yaralanmıştı.
O kaba adam nasılda çaresizdi:
Yardım edin… Yeğenimi yaraladılar…
Ambulans çağırın!..
Az önceki o burnundan kıl aldırmayan insan gitmiş, yerine yerde yatan yeğeni için yardım ve merhamet dilenen bir aciz kul gelmişti…Çok geçmedi, bir ambulans geldi. Yaralıyı alıp götürdüler… Ne domatesi kalmıştı ne pazarı? Allah’tan yeğenin çok ağır değildi durumu… Allah korusun onun da çoluğu çocuğu vardı…Bu kadar mı gönlü kırılmıştı annemin? Evet, kalbi kırılan birinin bedduasını almamak lazım… Rabbim’den bizi iyilerle ve merhametli olanlarla karşılaştırmasını niyaz ediyorum…Betül TaşpınarKonya