Bir ırmağın kenarına geldiklerin­de yılan tilkiye “Tilki kardeş! Ben yüzme bil­mem. Beni sırtına al da karşı kıyıya beraber geçelim!” der. Tilki, arkadaşının teklifini kabul eder. Yılan tilkinin beline sarılır, o da ırmağa girip yüzmeye başlar.

Karşı kıyıya vardıkların­da yılan “Tilki kardeş! Ben seni sokacağım!” deyiverir. Neye uğradığını şaşıran tilki “Yılan kardeş! Biz seninle arkadaş değil miyiz? Bak, ben sana bunca iyilik ettim. Seni sırtıma al­masam ırmağı geçemezdin!” diye ne kadar dil dökmeye çalıştıysa da yılan hiç oralı olmaz ve “Bu benim huyum. Sokmak benim yapım­da var!” der.Bunun üzerine tilki bir an durur, sonra yılana “Peki yılan kardeş! Sok, ne yapa­lım? Bu benim kaderimmiş. Yalnız yüzüme bir defacık bak ki, ö-lmeden önce o güzel göz­lerini son bir defa göreyim!” Bu sözlere aldanan yılan, başını uzattığı an, te-tikte duran tilki derhal atılıp başını kapıverir. Sonra da ö-len yılanı ırmağın kenarında, kumların üzerine boylu boyunca uzatır ve kendi hilesine kur-ban giden arkadaşına şöyle der: “Yoook yılan kar­deş! Ben öyle eğri büğrü arkadaş istemem! Benimle arkadaş olacaksan, böyle dosdoğru olacaksın!”