Şoför bana iltifatlar etmeye

— Haklısın. Ve merak etme… seni rahatsız etmek istemezdim. Sadece… bazen güzellik insanın gözünün içine çarpar, fark etmemek elde olmaz.

Arabasını çalıştırdı. Motorun sesi hafifçe yükseldi. Gitmeden önce son kez bana baktı:

— Kendine iyi bak. Ve… umarım doğumunuz kolay geçer. Şans dilerim.

Ardından kaldırımdan uzaklaştı.

Ben ise bir süre olduğum yerde, elimi karnıma koymuş halde kaldım. Bebeğim sanki o an hissetmiş gibi hafifçe kıpırdadı. Gülümsedim.

Bir yabancının sözleri beni şaşırtmış, korkutmuş ama bir yanıyla da hatırlatmıştı:
Hamilelik sadece zorluk, ağrı ve bekleyiş değildi… aynı zamanda güç, güzellik ve dönüşümdü.

Adımlarımı hızlandırıp eve doğru yürürken kendi kendime düşündüm:
“Güzelim… ama en çok, güçlü bir anneyim.”

Ve içimdeki minik hayat da sanki onaylar gibi bir kez daha hareket etti.

SON