O an her şey durdu. Sanki dünya bir anda sessizliğe gömüldü. Ne demek kızım? Bu bir şaka olmalıydı. Ama yüzündeki ciddiyet bunun bir şaka olmadığını açıkça gösteriyordu.
“Kızın mı? Sen ne diyorsun? Bu nasıl mümkün olabilir?” diye sordum. Nefes almakta zorlanıyordum. Eşim, gözlerini yere indirerek itiraf etmeye başladı.
“Yıllar önce, evlenmeden önce… bir ilişkim olmuştu. Ama o zaman bu ilişkiden bir çocuğum olduğunu bilmiyordum. Annesi yıllarca saklamış benden. Yeni öğrendim, onunla iletişim kurmaya çalışıyordum. Ama sana nasıl anlatacağımı bilemedim.”
Sözleri beni hem sersemletti hem de öfkelendirdi. Onun bu sırrı yıllardır saklamış olması mı daha kötüydü, yoksa bana bir yabancı gibi davranması mı?