Kendisinin ve başkalarının yaşamını sürdürebilmek için üretim yapabilecek ve gereken kararları, kendi başına alabilecek biçimde bedensel ve ruhsal gelişimini tamamlamış olduğu içinde yaşadığı toplum tarafından kabul edilen birey, yetişkin bireydir. Ülkeden ülkeye, kültürden kültüre farklılıklar göstermekle birlikte Dünya Sağlık Örgütü’nün yetişkin tanımı 24 yaş üzerindekileri tanımlamaktadır.
Ülkemizde ise, zihinsel bir engel bulunmaması koşuluyla 18 yaşını geçen birey yasal olarak yetişkin yani reşit sayılmaktadır. Medeni Kanun gereği, evlilik kişiyi reşit kılmakta ve yaşı kaç olursa olsun evlenmiş bireyler yetişkin kabul edilmektedir.
Erikson'a göre bu dönem genç yetişkinlik, orta yetişkinlik, geç yetişkinlik olarak sınıflandırılmıştır. Genç yetişkinlik 18 ile 29 yaş arasıdır. Bu dönemde kişiler aileden ayrılmak, meslek seçmek gibi zorlu süreçlerden geçerler. Orta yetişkinlik dönemi 30 ile 50 yaş arası grubu kapsamaktadır. Bu evre üretkenlik, yaratıcılık evresidir. Bu evrede yetişkin kendisini ailesi dışında dış çevreye de açar. Geç yetişkinlik dönemi ise 50 yaş sonrası için geçerlidir. Bireyin nerede olduğunu, nereye gittiğini, kişisel değerleri, kararları ve yaşam biçimlerini inceleyen bir evredir. Bu evrede bütünlüğe ulaşan kişi kendini bilir ve sever, bireysel zayıflıklarının ve güçlü yanlarının farkındadır ve kabul eder.