Zeka geriliği hafif zeka geriliği, orta derece zeka geriliği, şiddetli zeka geriliği ve ağır zeka geriliği olarak sınıflandırılmıştır. Hafif zeka geriliklerinin hemen hemen hepsi gelişim hızları normalden düşük olmasına rağmen kendine bakım aktivitelerinde ve pratik ev içi becerilerde bağımsızdırlar. Temel zorluklar ise akademik okul işleri; okuma ve yazmadaki problemlerdir.
Orta derecede zeka geriliğinde anlayış
problemleri vardır, dil kullanımı ve bu alanlardaki kazanımları sınırlıdır.
Kendine bakım ve motor becerilerde de gerilik vardır ve yaşam boyu gözetime
ihtiyaç duyarlar. Okul işlerinde gelişim sınırlıdır fakat bu bireylerin bir
kısmı yazma, okuma ve sayma gibi temel becerileri öğrenebilirler. Bu düzeydeki
geriliklerde yetişkin bireylerin tamamen bağımsızlığı nadiren görülür. Bununla
birlikte genellikle bazı bireyler hareket ve fiziksel aktivite düzeyinde artış
gösterirler ve birçoğu iletişim kurabilir, başkalarıyla ilişkiye girebilir ve
basit sosyal aktivitelere katılabilirler.
Şiddetli zeka geriliğinde klinik görünüm
olarak neden ve eşlik eden durumlar yönünden orta derecede zeka geriliği ile
benzerlik gösterir. Bu kategorideki birçok birey ciddi derecede motor bozukluk
ile karşılaşır. Şiddetli zeka geriliğini
oluşturan en genel problem kromozom anormallikleri, kısmen down sendromudur.
Ağır zeka geriliği olan bireylerin çoğu
hareketsizdir veya ciddi derecede hareket sıkıntısı çekerler. Kontrolsüz, sözel
olmayan iletişimin bazı şekilleri ile iletişimi kurabilirler. Kendine bakım
aktivitelerinde çok az veya hiçbir yeti gösteremezler ve sürekli bakım ve
gözetime ihtiyaç duyarlar.