Artık sana yer yok. Gitmen gerek."

Oğlum. Tek çocuğum.

“Artık burada sana yer yok. Gitmen gerek.”

Kekelemedi. Gözünü bile kırpmadı. Sadece orada durdu – kollarını kavuşturmuş – sanki onu tek başına büyüten annesine değil, komşusuna hitap ediyormuş gibi konuşuyordu. Yemek yiyebilsin diye akşam yemeklerini atlayan, okula yeni bir şeyle başlayabilsin diye eski püskü kıyafetler giyen kadına. Anne-bebek bağ kurma dersleri

Bir an yanlış duyduğumu sandım. Belki de zamanın körelttiği yaşlı kulaklarım bana oyun oynuyordu. Ama hayır. Karısı kanepede sessizce oturmuş, gözleri telefonuna kilitlenmiş, itiraz etmiyordu. On yaşından büyük olmayan torunum, kısa bir anlığına başını kaldırdı, sonra tekrar video oyununa döndü.