Ebeveynler ile çocukları arasında olan diyaloglar her zaman ilgi çekici olmuştur. Çocuk aklı, ebeveynlerinin zorlanacağı sorularla doludur. Buna en çok maruz kalanlar da annelerdir. Çocuğuyla daha fazla vakit geçiren anneler de bu sorulara cevap vermekle yükümlüdür. Kimi zaman anneleri terleten, içinden çıkılmayacak bu soruların cevaplarını öğrenmek isterler. Genelde de mantıklı sorular olması çocukların aslında ne kadar zeki olduğunun göstergesidir.
Sizlerde çocukluğunuzda annenize bir takım sorular sordunuz. Bunlardan cevaplarını alamadıklarınız da mevcuttur elbette. Neticede her şeyin çocuklara anlatılamayacağını herkes bilir. Anneler her zaman bu sorulara kaçamak cevaplar verir, vermek zorundadır. Bu soruların en popüleri de her çocuğun sorduğu “Anne ben nasıl oldum?” sorusudur. Bu soru duyulduğu anda annelerin içinden binbir türlü şey geçer. Hemen sanki suçluymuş gibi savunma mekanizmalarına geçerler ve çocuğu geçiştirici cevaplar verirler. Hele ki toplum içinde bu soruya maruz kalmışlarsa işleri daha da zordur.
İstisnası her çocuğun sorduğu bu soru, çocuğun zekasına ve yaşına göre değişir. Genelde 5 yaşından sonra sormaya başlarlar. İlk defa anne olan bir kadın, bu soruya epey bir hazırlıksıztır. Sorunun geleceği zamanı asla tahmin edemez ve şaşırır kalır, ne diyeceğini şaşırır. Tecrübesizliği daha çok panik olmasına neden olur. Eğer ki çocuğun zeka seviyesi biraz olsun yüksekse cevaptan memnun kalmayabilir ve sürekli olarak sormaya devam eder. Kendince mantıklı bir cevap alana kadar da asla pes etmez. Hatta aldığı cevapları babasına da söyler ve ondan da bir açıklama bekler. Baba da daha rahat olduğu için bu konuyu açıklıkla söylemeyi isteyebilir.
Aldığı cevaplar hoşuna giderse bunu denemekten çekinmeyebilir çocuk. Bunu hiçbir anne istemeyeceğinden ötürü onun yapamayacağı cevaplar vermeyi tercih eder. Sonuçta çocuk aklı bu, belli mi olur sağı solu?
Annelerin klasik haline gelen bu cevapları, yaş ilerledikçe de komik gelmeye başlar. Halbuki o cevabı aldığı sırada ne de mantıklı gelmişti değil mi? İşte önce mantıklı gelen, sonradan da komik hale dönüşen anne cevaplarını derledik. Eminiz ki bu cevaplardan en az bir tanesini siz de aldınız ve aldığınız sırada da saf duygularınızla inandınız.
Ah Anne Ah!
– “İstedik oldun”
– “Babanın bir hücresiyle benim bir hücrem birleşti; sen oldun”
– “Leylekler getirdi”
– “Baban işten gelirken getirdi”
– ” Öküz babana sor”
– “Sen eskiden benim karnımda yaşıyordun”
– “Seni yolda gördük, beğendik, aldık”
– “Biz seni internetten indirdik”
– “Ben çok yemek yiyince karnım şişti, sen oldun”
– “Seni hastaneden aldık”
– “Ben istedim, baban istedi ve oldun”
– “Baban beni yanağımdan öptü, sen oldun”
– “Babanla biz birbirimizi sevdik, oldun”
– “Çöpten bulduk”
– “Pazardan aldık”
– “Babana sor”
– “Evlatlık aldık”
İşte “Ben nasıl oldum” sorusuna verilen en komik cevaplar bunlardır. Bir de bu konuyu bir fıkrayla anlatırsak;
Bir gün çocuğun biri annesine: “Anne ben nasıl oldum?” diye sormuş. Annesi de düşünmüş düşünmüş: “Oğlum bir gece yatmadan önce yastığın altına şeker koyduk. Sonra sen oldun” deyivermiş. Bunu duyan çocuk o gece yatağının altına şeker koyarak uykuya dalmış. Tabi ertesi gün bir kalkmış ki her yer karınca. Çocuk şöyle bir bakmış, sinirlenmiş: “Ulan” demiş, “Şimdi size bir tane çarpardım ya, baba yüreği dayanmıyor işte.”
buldumbuldum.com