Vaktinde zamanında evlenme yaşı gelmiş bir genç adam varmış...

Aylar yıllar geçiyor oğlan evleneceği kızı bulamadığı için evlenmiyormuş. Ailesi buna çok üzülüyormuş bir gün kapı çalınmış oğlan kapıyı açmış ki dünyalar güzeli bir kız dileniyor elini açmış 'Allah rızası için bir parça ekmek verin'' diyormuş oğlan hemen annesini... -Annesi ''şaşırdın mı sen oğul dilenci kızı sana eş olur mu? demiş. Ne söylediyse oğlanı kararından vaz geçirememiş. Eh oğul sen istedin inşallah pişman olmazsın hayırlısı olsun demiş. Kızın yaşadığı yeri öğrenmişler, düyür (dünür)gitmişler, kızın annesi şaşırmış memleketin hem zengin. hem belli bir ailesi kızını istiyor. Olmaz diyemez olur demiş. Ama kızına tenbih etmiş bak kızım hiç alışık olmadığın bir yaşam süreceksin sen buna dayana bilecek misin demiş kız aman anacığım giydiğim sırtımda ekmeğim önümde rahat ederim demiş. Evlilik hazırlıkları başlamış kırk gün kırk gece düğün yapılmış dilenci kızı konağın gelini olmuş. Oğlan istediği gibi güzel bir kadınla evlendiği için kesenin ağzını açmış, her gün hediyeler giyecekler yiyeceklerle elleri dolu geliyormuş.