Sonu hüzünlü

Kalbim sanki parçalanıyordu; o anı düşününce, her şey bir film şeridi gibi gözlerimin önünde geçiyordu. Yıllarca paylaştığımız anılar, gülüşlerimiz, en zor anlarımda yanımda olan birinin şimdi bana en büyük ihaneti yapması, bir yıkımdı. Gözyaşlarıma hakim olamıyordum; taksici dönüp bana bakıyordu fakat konuşamıyordum. İçimde büyük bir öfke, kırgınlık, hayal kırıklığı ve çaresizlik vardı. Orada daha fazla kalmak istemedim, taksiciye “Beni evime götür” dedim.Yolda neler olduğunu anlamaya, olan biteni aklımda toparlamaya çalışıyordum ama olmuyordu. Eve vardığımda kendimi yatağa attım ve gözlerimi tavana diktim. Düşündükçe sinirlerim iyice geriliyordu. Nasıl olur da yıllardır bana en yakın olan kişi, ablam, böyle bir şey yapabilirdi? Onun gerçekten beni sevdiğini düşünüyordum, ama “bırak gitsin” derken aslında arkamdan böylesine bir ihanet planı mı yapıyordu?Bütün gece boyunca düşündüm