Oyun, çocuğu yetişkin yaşamına hazırlayan son derece önemli bir araçtır. Oyun, yalnızca eğlenmek için yapılan bir faaliyet olmaktan çok ciddi bir faaliyet olmakla beraber çocuğun sosyal ve ahlaki değerleri öğrendiği bir alandır.
Oyun kazanılan olumlu özelliklerin pekiştirildiği, geliştirildiği bir
ortamdır. Aynı zamanda olumsuz niteliklerin de değişmeye uğradığı bir deneme
alanıdır. Bu nedenle oyunun çocuk için eğitici düzeltici bir işlevi vardır.
Kendi hakkını korumak, başkalarının hakkını gözetmek, işbirliği ve paylaşma evde
değil, ancak oyun ilişkilerinde kazanılan toplumsal özelliklerdir. Bu nedenle
anne ve babalar çocuklarına oldukça çok vakit ayırmalı ve onlarla yaşlarına
uygun oyunlar oynamalıdırlar. Oynanan oyunlar onlar için bir vakit kaybı değil
gelişim süreçlerinin bir parçasıdır. Bu süreçte anne ve babalar ellerinden
gelen her şeyi imkanları dahilinde yapmalıdırlar.
Oyun çocuğun
yaratıcılığını geliştirir. Yaratıcı çocuklar ise karşılarına çıkan fırsatlardan yararlanmasını
bilirler, güçlükleri yenmek için yeni çözüm
yolları bulurlar. Her şeyi merak
ederler, soru sorarlar, tahminlerde bulunurlar. Araştırma ve deney yapma
eğilimleri fazladır. Hayal güçleri fazladır. Yeni ve değişik buluşlar ortaya
atarlar.