Küçük çocuk annesine geldi ve ona elindeki kâğıdı uzattı. Annesi ellerini önlüğüne silerek kuruladıktan sonra kâğıdı okumaya başladı:
Çimleri biçtiğim için: 5 dolar
Bu hafta odamı temizlediğim için: 1 dolar
Alışverişe gittiğim için: 50 sent
Küçük kardeşime baktığım için: 25 sent
Çöpü döktüğüm için: 1 dolar
İyi bir karne getirdiğim için: 5 dolar
Bahçeyi temizlediğim için: 2 dolar
Toplam borç: 14 dolar 75 sent
Annesi, umutla kendisini süzen oğluna baktı. Eline bir kalem aldı; kâğıdın arka yüzünü çevirdi ve şunları yazdı:
Seni dokuz ay karnımda taşıdım: Bedava
Hasta olduğunda başında bekledim, elimden geleni yaptım: Bedava
Senin için dua ettim: Bedava
Yıllar boyu değişik nedenlerle senin için gözyaşı döktüm: Bedava
Senin için geceler boyu kaygı duyup, uykusuz kaldım: Bedava
Oyuncaklarını topladım, yemeğini hazırladım, giysilerini yıkadım, ütüledim: Bedava.
Ve oğlum bunların hepsini topladığım zaman gerçek sevginin bedelinin olmadığını görürsün; bedavadır çünkü.
Oğlu, annesinin yazdıklarını okuyunca gözleri doldu. Annesine baktı ve “Anneciğim seni seviyorum” dedi. Sonra annesinin elinden kalemi aldı ve kâğıda büyük harflerle şunları yazdı:
HEPSİ ÖDENMİŞTİR.