köydeki evinde tek başına yaşamak zorunda kalan hamile bir kadın vardı.

Yerde yatan gelinciğe saldırıp, çığlıklar atıp, tekmeleyerek, basıp ezerek hayvanı hemen oracıkta öldürdü.Bir yandan da ağlıyordu. Öylesine kendisinden geçmişti ki, kendi haykırışlarından bebeğin odasından gelen sesi zar zor hissetti. Duyduğu bir ağlama sesiydi. Bebeği ağlıyordu sanki. Dikkat kesildi, evet bu bebeğinin ağlamasıydı. Koştu, heyecanla odaya girdi.Odada beşiğe baktı. Beşiğin içinde kendisini görür görmez susup gülücükler dağıtan bebeği sağ ve sapasağlamdı.Hemen yavrusunu aldı, bağrına bastı. Rabbine şükürler etti. Heyecanı, telâşı yatıştı. Gözlerinin yaşını sildi. Bebeğini öpüp kokladı.Nice zaman sonra beşiğin hemen yanında duran parçalanmış yılanı farkedebildi.