Evine geldiğinde eli boştur, ‘Cennet kadınlarının Efendisi’: “Ya Ali, hiç mi bir şey almadın?” diye sorunca, cevaben “Ama ara düzelttim ya Fatıma” der. Hz. Fatıma’nın yüzünde nurlu bir gülümseme belirir. Memnundur kocasının bu güzel hareketinden. O sırada Hasan’la Hüseyin ağlamaya başlarlar, “açız” diye. Hz.Ali Efendimiz, Bu acı manzaraya dayanamaz ve evden çıkar. Yolda bir adama rastlar. Elinde besili bir deve… Dedi ki: “Ya Ali, bu deveyi sana satmak isterim, hem de sana ucuza satacağım.” “-Param yok” der Hz Ali… “Olsun” der adam. “Bu deveyi sana vermeyi çok istiyorum. Bu deve 150 dirhem. Al sonra ödersin.” Alır Hz Ali Efendimiz o deveyi. Yolda giderken başka bir adama rastlar. Adam: ” Ya Ali” der, “Ne güzel bir deve bu. Ben bunu 300 dirheme alayım ne olursun reddetme beni.” der. Hz Ali Efendimiz: “Ama ben bunu 150 dirheme aldım” der. “Olsun, ben çok beğendim bunu” der adam.Ve Hz. Ali(r.a.), satar adama deveyi. Ve sonra mutlu bir şekilde gider ve yiyecekleri alıp eve döner. Sonra Peygamber’in huzuruna çıkar. Efendimiz(s.a.v.) güler, “Gel Ya Ali” der, ” Şu deve hikâyesini anlat”. Hz. Ali Efendimiz meseleyi anlatınca da der ki:…….