Hakaret etmeden de kızgınlığını ifade edebilirsin.
Vurmadandövmeden de öfkeni gösterebilirsin.
Onurunu zedeleyici şeyler söylemeden de olumsuz duygularını ifade edebilirsin.
Gururunu incitmeden de terbiye edebilirsin…
ÇOCUĞUNA;
Çok kızdın, öyle bir şey yaptı ki kan beynine sıçradı.
Öfkeden deliye döndün.
İşte tam bu anda yapman gereken;
Duygunu ona tanımla:
“Şu an çok kızgınım. O kadar öfkeliyim ki kalbini kıracak şeyler söyleyebilirim. Bu yüzden seninle şimdi konuşmayacağım. Lütfen odana git ve sende düşün olan biteni. Sakinleştiğimde seninle konuşacağım.”
Aşırı duygunuz yatıştığında çağırın ve konuşun.
Yaptığı her ne ise bir daha yapmaması için bir yaptırım uygulayın.
Tüm bunları asla hakaret etmeden ve gururunu incitici şeyler söylemeden yapın lütfen.
Yaptırımdan kastettiğim;
O gün oyuncak oynamak yok
Dışarıya çıkmak yok
Arkadaşlarıyla buluşmaya gitmek yok vs…
Bunu yaparak duygu tanımayı ve yönetimini hem kendiniz hem çocuğunuz öğrenmiş olur.
Hangi duygu olursa olsun onu en yoğun hissettiğiniz anda yapılacak en doğru şey hiçbir şey yapmamaktır.
Ancak sonrasında olan biten hakkında konuşulur ve herkes payına düşeni yaşar.
Bunların tamamını şefkatli ama sert ve kararlı bir şekilde yapabilirsiniz.
Not 1: Yaptırımlarınız veya çocuğu mahrum edeceğiniz şeyler asla çocuğun doğal ihtiyaçları ve sizin anne babalık vazifelerinizle ilgili olmasın.
O türlüsü yaptırım değil işkenceye dönüşür olay ve çocuk bunu çok başka türlü yorumlar.
Not 2: Ben yine hep çocuk diyorum ama siz bunu herkese yapmaya çalışın
Sevgilerimle
Sema Deniz