Yapılacak bir şey olmadığına inanıyorlardı. Danielle vazgeçmedi. “yaşamımıza bile başlayamamıştık. Vazgeçemezdim” dedi. Matt’in babası iki yıl önce vefat etmişti ve annesi de ona bakamayacak kadar hastaydı.Danielle, Matt’i eve getirdi ve 7/24 onunla ilgilendi. Eşine bakmak için yaşamındaki her şeyden vazgeçti.Çabaları bir süre sonra meyvesini verecekti. Evde üç ay daha koma halindeyken birden Matt gözlerini açtı!Danielle, eşinin bir şeyler anlatmaya çalışmış olduğunı farketti. Eşine ne demek istediğini tekrar ve yine sordu. O da sonunda ‘Deniyorum!’ diyerek ilk kelimesini fısıldadı.
Danielle o an için, “yaşamımda duyduğum en güzel şeydi” dedi. Her şey bir anda normale dönmeye başladı. Matt gün geçtikçe kendine gelmeye başladı. Konuşmayı, ayakta durmayı ve yürümeyi tekrardan öğrenmeye başladı.Hala kaza öncesindekileri hatırlamakta güçlük çekiyor.Danielle olan ilişkisini ve düğünlerini hatırlamıyor. Matt, “İyi ki Danielle’le evlenmişim. Onun karşılıksız sevgisi yardımıyla bugün hayattayım” dedi.