İhtiyar adam tapu dairesinden çıkarken sevinçliydi.

Allah Yar! Allah Yar!’.

Akşama doğru eve gitmek için yola çıktı.


Bir yandan düşünceler içindeydi;Biz öldükten sonra bir sürü işlemle uğraşması gerek. Ne diye eziyet çeksin yavrum. Oğlunun kendisini nerdeyse zorla doktora götürüşü aklına geldi;– Kerata amma ısrar etmişti. Sağlığıma verdiği önem kadar, ziyarete gelmeye de önem verse ya! Bir an dalgınlaştı;– Gerçi, gelin bizle geçinmeye çalışmıyor ama… Derin bir nefes aldı:– Boş ver canım, ne de olsa torunlarımın annesi. Eşine, çocuklarına iyi baksın da…