Bu kağıttaki adam üç senedir her ayın 5’inde bizim eve gelirdi. Ne lazım ise bırakır giderdi. Ama bu ay gelmedi.
Bana bir gün demişti: “Eğer bir gün gelmezsem, sen gel beni bu kağıt ile bul… Bu ay gelmedi de. Evde torunlarım da açız deyince, bindim otobüse. O da bıraktı ana yolda, yürüyorum bulurum belki diye’.’ Bulduk fabrikayı, yanaştık kapısına. Teyzeyi arabada bıraktım.
HABERIN devamı için görsellere tıklayarak ilerleyiniz