İbretlik

Babamla bankada bir saat geçirdim, çünkü para transfer etmesi gerekiyordu. Dayanamadım ve sordum....
"Baba, neden bankacılığını çevrimiçi olarak aktif etmiyoruz? "
"Bunu neden yapayım? Bana sordu.... "
"Böylece, transfer gibi şeyler için burada bir saat geçirmene gerek kalmayacak.
İnternetten bile alışveriş yapabilirsiniz. Her şey çok kolay olacak! "
İnternet bankacılığı dünyasına girmek için çok heyecanlıydı.
Bana "Bunu yaparsam evden çıkmak zorunda kalmam" dedi. "

"Evet, evet! " Ona cevap verdim . Ona artık yiyeceklerin bile kapıya teslim edilebileceğini ve Amazon'un her şeyi teslim ettiğini söyledim!
Tepkisi beni dilim tutuldu.

Dedi ki: "Sen beni anlamadın Bugün bu bankaya girdiğimden beri dört arkadaşımla karşılaştım, beni çok iyi tanıyan personellerle bir süre sohbet ettim. "
Yalnız olduğumu biliyorsun... İhtiyacım olan şey bu. Hazırlanmayı ve bankaya gelmeyi seviyorum yeterli zamanım var, aradığım fiziksel aktivite bu.
İki yıl önce hastalandım aldığım meyve dükkanının sahibi beni görmeye geldi yatağıma oturdu ağladı bana iyi geldi iyileştim.
Annen birkaç gün önce sabah yürüyüşünde düştüğünde. Yerel bakkalımız onu gördü ve hemen arabasıyla evimize getirdi çünkü nerede yaşadığımızı biliyordu.
Her şey çevrimiçi olsaydı o "insan" teması kuramazdım
Neden her şeyin bana teslim edilmesini isteyip sadece bilgisayarımla etkileşimde bulunmasını isteyeyim?
Sadece "müşteri olmayı" değil, uğraştığım kişiyi tanımayı seviyorum. Bir ilişki durumu yaratıyor.
Amazon bunu da teslim ediyor mu? "
Teknoloji hayat değildir...
İnsanlarla biraz zaman geçirin ....