Eski komşularımıza sorduğumda, “annemin öldüğünü” söylediler. Önce biraz mutluluk duyar gibi oldum ama içimde bir burukluk ve sızı hissettim. Ben şaşkınca beklerken, “bana verilsin diye annemin bir mektup bıraktığını” söylediler. Açtım ve okumaya başladım: -En sevgili oğlum… Her vakit seni düşündüm. Singapur’a gelip çocuklarını korkuttuğum amacıyla üzüldüm.. Mezunlar gününde geleceksin diye çok sevindim ve bekledim. Ama; “seni görmek amacıyla yataktan kalkabilir miyim” diye çok düşündüm.. Seni büyütürken, ‘tek gözümle’ devamlı bir utanç kaynağı olduğum amacıyla de üzgünüm.. Biliyor musun biricik oğlum..? Sen küçücükken, babanla eş güdümlü bir kaza geçirmiştin. Baban öldü ancak sen, bir gözünü kaybetmiştin. Bir anne olarak, senin tek bir gözle büyümene dayanamazdım..
HABERIN devamı için görsellere tıklayarak ilerleyiniz