Her incirin içinde en az 1 tane varmış: İncir yerken bir kez daha düşüneceksiniz

İncirler, aslında meyve olarak kabul edilse de, botanik açıdan tersine dönmüş bir çiçek türüdür. Geleneksel çiçeklerin aksine, incirlerin çiçek yaprakları dışarıya doğru değil, içe doğru büyür. Bu sıra dışı yapı, incirleri doğa harikası bir bitki türü yapar.

İncirlerin oluşumu, karmaşık ve ilginç bir süreci içerir. Her incirin içinde, bu meyvenin oluşumunu sağlayan küçük bir incir arısı bulunur. İncirler, bu arı olmadan döllenemez ve bildiğimiz incir şekline dönüşemezler. Dişi incir arısı, incirin altındaki küçük bir delikten içeri girerken kanatlarını kaybeder ve bir daha dışarı çıkamaz. İçeriye bıraktığı larvalar ise büyüdüklerinde bu delikten dışarı çıkabilirler.

Bu süreç, incir ve incir arısı arasında karşılıklı bir bağımlılık ilişkisi yaratır. İncir, arıya üreme alanı sağlarken, arı da incirin döllenmesini ve meyve vermesini sağlar. Ancak, bu döngüde dişi arı incirin içinde ölür ve larvalar büyüyüp dışarı çıkana kadar orada kalır.

Dolayısıyla, yediğimiz her incirin içinde, incirin oluşumuna katkıda bulunan bir incir arısının kalıntıları bulunur. Bu durum, incirleri sadece lezzetli bir meyve değil, aynı zamanda doğanın ilginç bir mucizesi haline getirir.

HER İNCİRİN İÇİNDE BİR ARI ÖLÜSÜ BULUNUYOR

İncir arıları, incir olmadan türlerini devam ettiremez çünkü larvalarını doğada onlara tek uygun üreme ortamı sunan incirin içine bırakmak zorundadır. İçeride kalan dişi arı, incirin salgıladığı fisin enzimi ile proteinlerine parçalanır ve meyvenin öz maddesine karışır. Yani yediğimiz her incir ile bir incir arısını da yemiş oluruz. Bir başka deyişle incir, doğanın bir kural ihlalidir. Üremek için kurban edilmiş bir eşek arısına ya da içinde ölen bir böceğe ihtiyaçları vardır.

ARILAR NASIL İNCİRİN İÇİNDE ÖLÜYOR?

Olgunlaşmamış meyvenin içindeki dişi çiçekleri tozlaşmaya hazır olduğunda, incir meyvesi kendi türüne özgü incir arısını adeta "baştan çıkaran" bir koku salgılamaya başlar. Ama bu koku, incir arısının sadece dişilerini kendisine çeker. Kokuyu takip eden dişi arılar, incir meyvesini bulurlar ve her incirin dibinde bulunan daracık açıklıktan zar zor içeri girerler. Bu açıklık öylesine dardır ki, dişi arılar meyvenin içine girene kadar kanatlarını ve antenlerini sürtünme nedeniyle kaybedebilir. Ama bu önemsizdir, çünkü dişinin artık antenlere veya kanatlara ihtiyacı olmayacaktır.

Meyvenin içinde yavaş yavaş ilerleyen dişi arı, yumurtalarını gelecekte tohum olacak çiçeklere bırakır. Bu sırada, kendisinin doğmuş olduğu önceki incir meyvesinden üzerine yapışan polenleri de incirin içindeki bu yolculuğu sırasında yeni incire aktarmış olur. Bu polenler, arının sadece yumurta bıraktığı çiçeklerin değil, ulaştıkları bütün çiçeklerin döllenmesini sağlar.

Yumurta bırakılan çiçekler kolay kolay gelişemezler; ancak polenlerin bütün çiçeklere ulaşabiliyor olması, incirin öyle veya böyle yeterli sayıda tohum üretebilmesini sağlar.

Bu, dişi arının sonudur. Artık yumurtalarını güvenli bir şekilde bıraktığı için, evrimsel görevini tamamlar ve ölür.