evli olduğum adamı artık tanıyamaz oldu

Kahvaltıdan sonra, çocukları alıp evden çıktım. Nereye gideceğimi bilmiyordum. Sadece uzaklaşmak istiyordum. Bir süre sokaklarda dolaştım. Sonra da bir parkta oturdum. Oturduğum bankta uzun uzun düşündüm. Yaşadığım her şeyi tekrar tekrar gözümün önüne getirdim.
Artık ne yapacağımı biliyordum. Bu evliliğe bir son vermeliydim. Eşime ve kız kardeşime yaptıklarının bedelini ödetirdim. Çocuklarımın velayetini almak için her şeyi yapardım.
Eve döndüğümde, eşimi ve kız kardeşimi karşımda buldum. Bana yalvarıyorlardı. Affetmemi istiyorlardı. Ama ben onları affedemezdim. Onlara yaptıklarının affedilecek bir yanı yoktu.
Çocuklarımın eşyalarını topladım ve evden ayrıldım. Yeni bir hayata başlamak zorundaydım. Başta çok zorlansam da, zamanla ayağa kalktım. Çocuklarımla birlikte mutlu bir hayat kurdum.