evinizde bir hizmetçiye ihtiyacınız var m

Kız istemsizce boynuna dokundu.

— Bununla doğdum — dedi kısık bir sesle. — Annem hep kapatmamı söylerdi. Bunun… tehlikeli olduğunu.

Kalbi öyle sert vurdu ki bir an nefesi kesildi. O işaret. Bir zamanlar aynada gördüğüyle aynı. Geri dönüşü olmayan şekilde kaybettiği birinde olanla aynı.

— Annenin adı neydi? — diye sordu artık soğukluk olmadan. Neredeyse fısıltıyla.

Kız tereddüt etti.

— Seren.



Bu yetti.

— İçeri alın — dedi aniden, sert bir tonla.

— Efendim… — diye itiraz etmeye çalıştı güvenlik görevlisi.

— Hemen.

Kapı sessizce açıldı. Kız şaşkınlıkla bir adım geri çekildi.

— Ya kız kardeşim? — diye sordu hızlıca. — Yakında… beni bekliyor.

— Getirin onu da — diye sözünü kesti. — Ve sıcak bir şeyler yiyebileceği bir şey. Hemen.

Bir saat sonra ikisi de devasa mutfakta uzun bir masanın başında oturuyordu. Küçük kız öyle iştahla yiyordu ki sanki yemek bir anda yok olacakmış gibi. Büyük olan ise gözlerini adamdan ayırmıyordu.

— Neden bize yardım ediyorsunuz? — diye sordu sonunda.

Uzun süre baktı onlara. Fazla uzun.

— Çünkü yirmi yıl önce bir hata yaptım — dedi sonunda. — Ve aynı işareti taşıyan bir kadını geride bıraktım. Kendimi koruduğumu sanıyordum. Ama aslında… kaçtım.