Bir gazetede şöyle bir ilan çıktı

Yaşlı adam evdeki karısına adıyla seslendi, bayanın elinde baston vardı ama kolaylıkla hareket ediyor ve iyi niyetli hoş bir tebessümü belli olacak şekilde gülümsüyordu.

Yaşlı adam ve bayan gülümsedi! ve dedi ki :

– “Tamam, sizinle geleceğiz, bu ilandaki ebeveynler biziz!” dediler.

Genç çift şaşırmış bir şekilde.

– Ama nasıl oluyor da ilanda onları satanların, muhtaç, düşkün durumlarının da kötü olduğunu söylüyordu? dediler.

Yaşlı çift birbirine bakıp gülümsediler. Kadın merakla ve şaşkınlık içersindeki çifte şu açıklamayı yaptı.

– Şimdi söyleyeceğim. “Sevgi ve anlayış içersinde yaşadık, çalıştık, para kazandık, bu köşkü yaptık ama kader bize çocuk vermedi. Tüm sahip olduklarımızı, birtakım iyi insanlara bağışlamaya karar verdik ama onları nasıl bulacağımızı bilmiyorduk ve bu ilan fikrini bulduk. Şimdi biz ve paramızın aslında emin ellerde olacağı amacıyla mutluyuz.” dedi gülümsemeye devam ederek.

“Sevgi ve nezaket katiyen boşuna değildir, zira onları alan ve veren amacıyla de değerini arttırır.”