Annenizin Size Hiç Söylemediği 7 Şey

Annelerimiz hayatta koşulsuz sevmenin bize ne demek olduğunu öğreten nadir insanlar. Sıraladığımız 7 maddede onların bize asla söyleyemediği ancak bizim için yaptıkları sonsuz fedakarlıkları yeniden hatırlatmak istedik. 

1. Onu ağlattınız...Hem de çok..

Hamile olduğunu öğrendiğinde, doğduğunuzda ve sizi ilk kez kucağına aldığında, mutluluktan, heyecandan ve endişeden ağladı. Sizin kendisinden bir parça olduğunu derinlemesine hissederek ağladı. Acınıza ve mutluluğunuza ortak oldu ve bunu sizinle paylaştı, siz farketseniz ya da etmeseniz de..

2. Belki de o yemeğin son parçasını o da istedi..

Ama sizin de gözünüzdeki koca gülümseme ve iştahla baktığınızı gördüğünde asla ama asla o son parçayı yemedi. Biliyordu ki, sizin karnınızın doyduğunu bilmek, onu çok daha mutlu ve huzurlu hissettirecekti..

3. Canı acıdı.

Saçını çektiğinizde, kesmesi mümkün olmayan o küçük ama sivri tırnaklarınızla yüzünü çizdiğinizde, süt içerken istemeden de olsa sert davrandığınızda canı hep acıdı. 9 ay boyunca karnını tekmelerken de.. Ancak dünyaya geldiğiniz an bunların artık hiç bir önemi kalmamıştı.

4. Hep korkuyordu..

Doğduğunuz andan itibaren tüm gücünü sizi korumaya adadı. İlk adımınızı attığınız da onun da kalbi son hız atıyordu. Uyuyabilmeniz için geceleri hep ayakta bekledi, sabahları da sizleri en güzel şekilde okula gönderebilmek için erkenden kalktı. O iyi olabilmeniz için her an yanınızdaydı.

5. Uyurken sizi seyretti..

Bazı geceler oldu, uyumadınız. Gözlerini açık tutmak için son gücüyle direnen anneniz nihayet uyuduğunuzda tüm yorgunluğuna rağmen sizi dakikalarca izledi. Çünkü size baktığı andan itibaren yorgunluklarından ve sıkıntılarından eser bile kalmıyordu. 

6. Her ağladığınızda içi acıdı.

Ve tüm çabalarına rağmen ağlamanız durmadığında kalbi paramparça oldu. 

7. Sizi her şeyden önemli bir yere koydu.

Yemeden, içmeden, duş almadan, uyumadan, hep sizin yanınızda oldu. Sizin ihtiyaçlarınızı kendilerininkinden önce karşıladı. Bütün gününü ihtiyaçlarınızı karşılayarak geçirip, akşamları kendine zaman ayıramasa dahi, ertesi gün kalktığında aynı şeyleri heves ve mutlulukla yapmaya devam etti.