Adım Cemal 38 yaşında kendi halinde bir adamım.

Eşimle aramızda küçük tartışmalar baş göstermeye başladı. Eşim, annesinin bizim evde olmasının doğal olduğunu, onun artık yalnız olduğunu ve desteklenmesi gerektiğini söylüyordu. Ben de bunu kabul ediyordum, ancak evdeki bu yeni düzen beni giderek rahatsız ediyordu. Artık kendi evimde kendimi misafir gibi hissetmeye başlamıştım.
Kaynanamın benim üzerimdeki sevgisi de eskisi gibi değildi. Artık daha fazla eleştiriyor, ne yaparsam yapayım bir eksik buluyordu. Onun gözüne girmek için daha fazla çaba harcamak zorunda kalıyordum, ama ne yaparsam yapayım yeterli olmuyordu.