2010 senesinde Victoria bitkisel yaşamdan çıktı. 2009 senesinin aralık ayında annesiyle seneler sonra ilk kere göz temasında bulundu. Bundan sonra yavaş yavaş düzelmeye başladı. Parmaklarını oynatabiliyor ve hatta el sallayabiliyordu. Ağzından önce kelimeler sonra da tümceler dinlenmeye başlandı. Kendi başına yemek yiyebilmeye de başladı. İlk defa akıllı telefon kullanmaya ve Facebook’a girmeye başladı. Yapamadığı tek şey ayaklarını oynayabilmekti. Beyninde ve omuriliğinde alana gelen zararın onu ömür boyu belden aşağısı felçli vazgeçtiği söylendi. Hemen her uzman kendisine ‘Tekerlekli sandalyeyle yaşamaya alışmalısın’ dedi. Dostları dalga geçti Victoria mucizevi güçlüydü. imkansızı başarmıştı. Hekimler ona asla yürüyemeyeceğini söylediğinde onlara inanmadı. Yaşamı süresince tekerlekli sandalye kullanmayacağını düşünüyordu. Okula tekerlekli sandalye ile geri döndü.
Ancak dostları kendisiyle dalga geçti. Okuldan eve gözyaşları içinde geldi. Kendine olan güvenini kaybetmişti. Umudunu yinede kaybetmedi. Umut ve güven olmadan hiçbir şey olası değil” dedi. Victoria çocukluğundan beri yüzmeye meraklıydı. Hatta 10 yaşındayken yüzme müsabakasına katılmıştı. Victoria ayaklarını kullanamadığından bir daha asla yüzemeyeceğini düşünüyordu. Ancak kardeşleri değişik fikirdeydi. 2010 senesinde onu havuza soktular. Victoria acayip bir biçimde suyun üstünde kalmaya ve yüzmeye başladı. Yüzmek ona yalnızca serbestliğini değil güvenini de geri kazandırdı. 2012 senesinde Victoria 17 yaşındayken Paralimpik Oyunları’na katıldı. 100 metre özgür yüzme yarışında üç gümüş bir altın madalya kazandı. Londra’dan eve döndüğünde onu artık dünya tanıyordu.